እሬቻ!

ታህሳስ ጥርና የካቲት ወራቶች ከፍተኛ ፀሀይ የሚታይበትና የውሀ እጥረት የሚከሰትባቸው ወራቶች ሲሆኑ በእነዚህ ወራት ሰውም ሆነ እንስሳት በውሀ እጦት በእጅጉ የሚጎዱባቸው በመሆኑ ፈጣሪ /ዋቃን/ ዝናብ እንዲያዘነብላቸው የሚጠይቁበት ባህላዊ የኢሬቻ /የምስጋና/ ጊዜ ነው፡፡ ቦታውም የደመና መገናኛ ርጥበት በተቸረው ተራራ ጫፍ ሲሆን የፀሎትና ምልጃ ልመናን በባህሉ መሰረት ለዋቃ ያቀርባሉ፡፡

ቢሸፍቱ በመልካ ጅረቶች ላይ የሚደረገውን የኢሬቻ ሥርዓት የምታስተናግድ ከተማ ናት፡፡ የክረምቱ ወራት አብቅቷል፡፡ መስከረም ተጋምሷል፡፡ ጨለማ አልፎ ብርሃን ሆኗል፡፡ በአንድ ቦታ በሚሊዮን የሚቆጠሩ ሰዎች ተሰብስበው የሚያከናውኑት የኢሬቻ ሥርዓት በምስራቅ አፍሪካ ምናልባትም በአፍሪካ ትልቁ ኩነት ነው፡፡ 
ኢሬቻ የብራ በዓል ነው፡፡ የሐይቆች ሀብታም የሆነችው ቢሸፍቱ ቅንጡ ሆቴሎቿ ሳይቀር ቄጤማ የሚጎዘጎዙበት አደስ አደስ የሚሸቱበት ቀን ነው፡፡ አየሩ በአርቲ ሽታ የሚታወድበት፤ ፈረሶችና በቅሎዎች ተንቆጥቁጠው ከጌቶቻቸው ጋር ወደ ሆራ አርሰዲ የሚወርዱበት ልዩ ቀን ነው፡፡ የአድአ ጅረቶች ዛሬስ እንደ ሆራ ባደረግን ብለው የሚቋምጡበት፤ ሆራ የያዘው የውሃ መጠን ቀለም ቢሆን የዚህ ቀን የምስጋና ዜማ፣ የዚህ ቀን የደስታ ስሜት ቢጻፍበት ቀለምነቱ ባልበቃ፤ ተራራዎችና መስኮች በአዝርእትና በአበባ ተሸፍነዋል፡፡

ገበሬ አርብቶ አደር ተስፋ ያደረገው አዲስ ወር ነው፡፡ ለዚህ ቀን በመድረስ ከደስታና ለዋቃ ከሚቀርብ ምስጋና በቀር ምንም የሚሰጥ ሌላ የሚተካከል ስጦታ የለም እናም ቢሸፍቱ በባህላዊ ዝማሬ በምስጋናው ቀን ነገ ትደምቃለች፡፡ ውሀ የህይወት ሁሉ ምንጭ ነው የሚለው የኦሮሞ ቀደምት ፍልስፍና ፈጣሪን ስለ ግሩም ስራው ለማመስገን “ዝናብ ሰላምና ትውልድ ” እንዳላቸው ልዩ ፋይዳ ኢሬቻም በቢሸፍቱ በሆራ ሐይቅ ዙሪያ የሚከናወን የምስጋና ቀን ባህላዊ ክንዋኔ ነው፡፡ 
ቢሸፍቱ የዘንድሮን እሬቻ ለማየት ጓጉታለች፡፡ ታላቁን ኩነትም በድምቀት ታስተናግዳለችና፡፡
ይህ ድንቅ ባህል እስከዛሬ ራሱ በአለም ቅርስነት አለመመዝገቡ ይገርማል አሁንም ለነገም መባል የሌለበት ነው፡፡